Czar koników na biegunach

Kojarza mi sie z magiczna atmosfera swiat Bozego Narodzenia.
Ale na wielu blogach spotykam sie z uwielbieniem ich, nie tylko w tym czasie.
Zauroczyly mnie juz dawno, i dopiero latem stalam sie posiadaczka pierwszego, potem poszlo juz z gorki.
Tu w sklepach szczegolnie w czasie przedswiatecznym mozna je napotkac prawie na kazdym kroku.
I jak tu przejsc obok obojetnie.

Ten spodobal mi sie bo wyglada jakby spedzil gdzies na strychu dlugie lata.
Obtluczony, obdarty to stanowi jego urok.


Wianuszek uplotlam z choinek tych ktore przynieslam z lasu.

Pólka jak pisalam ostatnio, nabrala swiatecznego klimatu.



Nad tym konikiem dlugo sie zastanawialam w koncu zamontowalam go w drewnianej ramie.




Ten jest szczegolny, byl poczatkiem kolekcji.
Kupilam wtedy dwa, i ten drugi zdobi okno a raczej parapet u mojej mamy.
Jest dosyc duzy, jego wysokosc to prawie 35cm.




I ostatni malutki, bialy z aniolkiem.


"Narciarka" tez znalazla swoje miejsce.


I na koniec drewniane zawieszki, moga byc dodatkiem do prezentow.
Ja jeszcze boje sie podchodzc do wycinarki, dlatego tym zajmuje sie moj M.
Zawieszki pomalowalam bejca, bialy napis odbity z szablonu, na koniec przetarte papierem i ozdobione.
Szyszki przykleilam na goracy klej (glue gan).





Pozdrawiam wszystkich zagladajacych tu bardzo goraco.
I zycze wiele radosci w tym dzisiejszym Mikolajowym dniu.